Etiketler

Hakkımda etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Hakkımda etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

1 Nisan 2023 Cumartesi

Ama benim koşmam gerek 'kendimle seans'

 Karanlıktan gelicekler önünde dikilecekler, sarı sarı dişleri olucak, sivri pencereleri olucak, yakalayacak sanıcaksın ama hep sen kazanıcaksın, ben sana koşmayı öğreticem, içinden gülmeyi öğreticem.

Sanki uzun zamandır yaşamıyormuş hissiyatım var bir döngünün içinde hissediyorum kendimi sabah uyanıyor, işe gidiyor, çalışıyorum eve geliyor uyuyor sabah uyanıyor işe gidiyor...  işte tüm hayatım bu. Aklımda bu aralar tek bir şarkı var içimden sürekli onu mırıldanıyorum. Kendimi o şarkıya yakıştırıyorum ve yoluma devam ediyorum yürüyorum ama nereye gündüz mü gece mi yollarım da çiçekler mi var taşlar mı bu hayatı hangi yaşamımda yaşayacağımı düşünüyorum daha kaç kere geleceğim dünyaya hangi yaşamım beni dinlendirecek. Şükrediyorum elimdeki imkanlara sonra elime bakıyorum ne için çabalıyorum nerede zamanımı sattığım paralarım bu hayat benden neden sürekli almak zorunda ve ben neden bir karadeliğe doğru süzülüyorum tüm varlığımla. Dur sorgulama sakın eğer sorgularsan uyanırsın. 
                                                              &
Ne zamandır buralarda olmadığımı bile unuttum. Biraz zihinsel olarak yorulduğum zamanlardayım kendimden uzakta bir yerlerde farklı bir Esra'ya ayak uyduruyordum. Bu yüzden biraz ona izin verdim rutin işlerimi aksattım mart ayında hiç kitap okumadım kütüphaneye gitmeyi özledim. Bazen böyle olur dimi bir arkadaşım aradı şimdi onunla konuştum gündelik şeylerden. Hiç konuşasım yoktu ama mecburiyetten açtım normalde böyle biri değilimdir ben  bilmiyorum hala daha tanıyamıyorum kendimi yeni insanlar yeni ortamlar yeni olaylar tanıttıkça kendini değişiyorum ben de. Tek bildiğim çizgilerimin olduğu eskiden keskin olan o çizgilerde  artık biraz aşındı sanki. Hiç bir şeyi hiç kimseyi yargılamıyorum yollarına kafamı şöyle bir uzatıyorum, bazen yok bana göre değil diyor çekiliyorum bazen de kendime o yollarda patikalar açıyorum. Bencil değilim bencil olmak istiyorum kötü bir şey değil bu paylaşmak istemiyorum artık hiç bir şeyimi başarılarıma neden aramak iltifatlara fazla mütevazice cevap vermek istemiyorum. Bir başarı varsa bu benimdir kimseyi ortak etmek istemiyorum kendime  
                                                              &
Yeni yıla girmeden önce bir liste yapmıştım hala daha uygulamaya geçemedim bu ayla birlikte listemi tamamlamak üzere bir yolculuğa çıkmak istiyorum. Lütfen tanrım lütfen bu basit istekler karşısında yoluma kayalıklar koyma çok çabuk pes ederim ben lütfen yanımda ol. 


bu aralar beynimde yatan şarkıyı duymak isteyenlere * (gife tıklaya bilirsiniz) 



15 Aralık 2022 Perşembe

Yeni Yıla Ve Yeni Yaşa 15 Gün Kala

I

Peki ya ne oldu bu yıl ?
Ocak doğum günümdü ben doğdum. Şubatta acıyla kavruldum. Yılın başında doğdum sonra öldüm. Öğrendim ki bu hayatta sevdiğim insanlar ölebilirler-miş. Biliyor musunuz ben hayatımda ilk kez mezarlık gördüm. İlk kez girdim bir mezarlığa. Toprağa dokundum çıplak ayakla değil ellerimle.. altında sevdiğim birinin varlığını bilerek suladım o toprağı ölü toprağı neden sulanır bilmem ama suladım işte. Çok ağladım hala daha ağlıyorum. Sevmiyorum artık doğum günlerimi biliyorum çünkü bir daha ki ay ölümle tanıştıracak beni.


  Eğer o hastane kapısında söylentilere inanıp hazırlasaydım kendimi o kadar emin olmasaydım dedemin ölmeyeceğinden bu kadar yaralanmazdım belki. Ama bana göre hep başkaları ölür. Hep başkalarının bir şeyleri gömülürdü o toprağa. Kendimden ve sevdiklerimden o kadar uzaktı ki o ölümler. Çünkü ben hiç ölüm acısıyla sınanmamıştım . İnanmak istemediğim bu  olay bana hayatımın en büyük dersini verdi evet Esra senin sevdiklerinde ölebilir !

 

Böylelikle içine doğduğum o dede evinin artık eskisi gibi olmayacağı bilinci beni yerden yere vurdu. Çocukluk anılarımı bu hayattan başka bir hayata savurdum. Geleceğe dair kurduğum bütün hayal karelerinden bir bir çıkartmak zorunda kaldım onu.


İşte bana bu yılın en büyük öğretisi bu oldu ve bu dünyadan benim dedem geldi geçti.
&

11 Kasım 2022 Cuma

Elimdeki bu hayatla ne yapacağım






İnsan doğası gereği her şeyi bilmek ister.- miş. 


Ben küçükken babamın bir teybi vardı ona kasetleri koyar kıkırdaya kıkırdaya şarkı söylerdik. Kasetin bandı  bozulmaya başlayıp sesler acayipleşince hemen  teybi durdurup, kaseti kalem vasıtasıyla  sarıp tekrardan  kaldığımız yerden neşeyle dinlemeye devam ederdik. 

İnsan hayatı da keşke böyle olsa bozulunca hemen bandı sarıp kaldığımız yerden sorunsuz devam edebilsek. Tamamen okul hayatından kopalı yani mezun olalı  2 sene olacak ve ben yeni yılın başında bir yaş daha alacağım. Bu yaşta herkes gibi bende beklentilerimi dile getirip yeni planlar yeni hedefler yeni kurallar koyacağım hayatıma. Her sene olduğu gibi bu sene şunları şunları yapmayacağım diyeceğim. Kendini kandırma sanatında başarısız olduğum için hayat yolcuğunda küçücük bir taşa çarpıp sendelediğim an kolay yolu seçip zorluklar karşında pes edeceğim. Evet bunları buraya yazıp itiraf ediyorum. Çünkü ben her sene artık hayatımı değiştireceğim  dediğim noktada eski monotonluklara geri dönüyorum. Yenilikler hiç olmuyor değil elbette oluyor mesela iş değiştireceğim.. Pardon iş değil iş alanımı tamamen değiştireceğim.

14 Temmuz 2022 Perşembe

Bunalım Perileriyle 5 Çayı




Sıcacık bir temmuz ortasına gelmişiz bile. Zamanın bu kadar hızlı akmasına artık şaşmıyorum,zamana yetişemez olmuşum ben. Akışına bıraka bıraka akışkan olan halim bunalım perilerine yakalandı bugün.
                                    
                                           &

Uzun zamandır yurt dışına taşınma gelgitlerim vardı. Dün gece bunun üzerine bir rüya gördüm. Amerika'ya taşınmışım ben LA'ya ya da San Fransisco'ya tam emin değilim. Rüyamdan uyanır uyanmaz hayır dedim ben bu ülkeden taşınamam aşırı ilginç ama hiç mutlu hissetmedim hiç bir şey bana ait değildi koşuyordum rüyamda fakat sokaklar bana ait değildi. Bastığım yer bana ait değildi huzursuzluk  kapladı içimi aitsizlik duygusuyla uyanıverdim birden. Meğer ne önemli şeymiş bulunduğun yere ait hissetmek. Dostoyevski'nin de dediği gibi ''Dünyanın en zor  hissi kendini ait hissetmediğin bir yerde bulunma zorunluluğudur. ''   Bu cümlenin doğruluğunu teyit etmiş oldum. Bir rüyaydı bu ama gerçek duygular içeriyordu. 

                                     &

Bir kahve yaptım bugün. Boş boş durdum bütün gün. Canım ne zaman sıkkın olsa boş boş dururum ben. Arkadaşım aradı canı ne zaman sıkkın olsa başka şeylerle meşgul edermiş kendini. Ben öyle değilim. O anı yaşamam lazım onu orada çözüp öyle yola devam etmem lazım. Yoksa artık yol boyunca arkadaşım olur yanımda. Böyle ortada bir sebep yokken canımın sıkkın olduğu zamanlarda hep ''Ben Kimim'' sorusunu soruyorum. Kendimi zorla döngü halinde olan bir paradoksun içine  soku veriyorum. Cevapsız olan bütün soruları soruyorum kendime. Ben kimin ne'siyim ? Annemin kızı mıyım ben ? Kendimin sahibi miyim ? Yolda yürüyenin yabancısı mıyım ?  Camlı balkonunda çiçeklerine suyunu veren can dostu muyum ? Bunları düşünürken aklıma Twitter'da çok gezen 7 yaşında ufacık bir çocuğun yazdığı dizeler geldi. 

10 Ağustos 2021 Salı

Dertleşelim




 Merhaba,

    2021'in bitmesine 5 ay kaldı. Benim aklım hala 2019 'da parkta oturmuş kankalarıyla çay içiyor . Geçen zamanın nasıl geçtiğini anlayabilen var mı ? Gözlerimi bir açtım 25 olmuşum ben. Gelecek kaygısını yaşamadığım saçma sapan dertlerimi devlet sorunu ettiğim ergenlik yıllarımı çok özledim. Hep cümlelerimizi şöyle kurarız ya  ''18 yaşıma geri dönebilsem'' ya da ''şimdiki aklım olsaydı o zamanlar şunu yapardım '' diye heh ! bu zamanları yaşadığımda aklımda hep Tolstoy'un Bisiklet Teorisi geliyor. Geç kalmışlık hissini iliklerime kadar hissettiğim o an kendimi böyle motive ediyorum işte. Sanki yaşım geçtikçe daha çok çocuksulaşıyorum, eskiden daha olgunmuşum gibi geliyor . Belki de çocukken içimde kalan şeyleri şimdi elde edebilme imkanım olduğu içindir. Bir de yaşı büyüdükçe daha mı çok yalnızlaşıyor insan.. Eskiden günümü gün ettiğim arkadaşlarımla telefonla görüşmek bile bazen yoruyor beni.. Uzanıp öylece tavana baksam diyorum tüm gün.  Ergen dizileri filmleri izleyip, İngilizcemi geliştirmek için yabancı arkadaşlarımla konuşuyorum. Tabii son olan olaylardan sonra insan biraz utanmıyor da değil. Adaletsizlikten açılıyor konu, kadın haklarına geliyor sonra, hatta ekonomiye de değiniliyor aradan sıvışıp kaçmak yada durup sonuna kadar savaşmaya çalışmak   ikileminin ortasında kalıyorum. Ee tabi amazon ruhlu bir Türk kadını olunca hiç bir şeyin altında kalmıyorumda. Bu sıcak havada kendime kış için hırka örüyorum. Kış en sevdiğim mevsimdir benim.

23 Nisan 2021 Cuma

Bu Aralar Neler Oluyor ?




          

Herkese Merhaba :) 

Umarım güzel bir ay geçiriyorsunuzdur. Salgın hastalıkla boğuştuğumuz şu zaman da bir de alerjik öksürüğüm geldi buldu beni bir türlü kurtulamıyorum. Ramazan ayında olduğumuz için gün içinde takviye alamıyorum bu durum beni baya etkileyecek gibi. Salgın, öksürük, ramazan, sürekli evde olma izole zorunluluğu beni tam bir kısır döngünün içine sürüklemiş durumda. Neyse ki hala covide yakalanmadım en azından bunun için gururlanabilirim. Son durumlarda çevremde çok dikkat eden insanlarında salgına yakalandıklarını hata ağır şekilde geçirdiğini görüyorum. Sanırım ne kadar dikkat edersek edelim kendimizi dış dünyadan izole edip dışarıyla bağlantıyı tamamen kesmedikçe bu hastalık bizi teğet geçmeyecek. Yine de tedbirleri elden bırakmamak gerek. Aman dikkat. 

    Ramazan aylarında en çok arkadaşlarımla dışarıda iftar açmayı özledim 2 senedir bunu gerçekleştiremiyorum. Ama yine de bu olumsuzluklarında olumlu bir yönü olduğunu düşünüyorum. Kendimi her gün değiştirmek ve geliştirmek için çabalıyorum. Sıkı şekilde spor yapıyorum aynı zamanda yüz yogasına başladım.

17 Mart 2021 Çarşamba

HAYATIMA BAŞKASININ PENCERESİNDEN BAKIYORUM


 

Bugün kendime biraz zaman ayırdım. Başkalarını düşündüğümüz hep kendimizden verdiğimiz o döngüyü kırmak için attım kendimi boş bir odaya bu zamanı tescillendirmek içinde bir kitapla birlikte oturdum tüm gün. Başkasının hayatının dinleyicisi olmayı bıraktım kendimi dinledim. Kendimi tanıdım, keşfettim, neyin benlik olduğunu neyin beni mutlu edeceğini düşünüp durdum. Ah hepimizin aklının bir köşesinde durmaz mı zaten kendimizle ilgili sorular... Kendimizi ne kadar iyi tanıdığımızı bile bilemiyoruz çoğu zaman, bu hayat kavgasının safsataların içinde kaybolup gidiyoruz, yoğunluktan kendimize nasıl olduğumuzu bile sormuyoruz. Neyin tam sana göre olduğunu anlayamazsın demişti biri.. Bu sözün üstüne yıktım bütün aslalarımı. Neyin bana göre olduğunu bilemem demek ki; daha çok dans etmeli, yemek yapmalı, gezmeli , izlemeli bu hayatta. Her anın içinde kendini bulmalı. Başkalarının ve kendinin çöp kovası olmayı bırakmalı artık. Tek düzelikten çıkmalı, alternatifler bulmalı, yeni deneyimlerden korkmamalı.