Pandemi döneminde hepimizin çevremizden yada sosyal medyadan sıkça duyduğu bir cümle var. ''Bana yardım edin'' ! Bu cümlenin ağırlığı altında çoğu zaman ezilmiş hissediyorum kendimi çünkü elimden gelenin daha fazlasını yapamıyorum. Çocukken mahallenin başına kadar evden pişen yiyeceklerden gönderirdi annem. Kimin kapısını çaldığımı unutabilirim ama elimde bir tabak yemeği gören insanların sıcak gülümsemesini unutamam. Bugün yan komşumun aç olup olmadığını bilmiyorum. Daha doğrusu adlarını bile bilmiyorum. Eskiden çat kapı gittiğimiz evler vardı habersiz hesapsızca.. Şu anda yan komşumun kapısında bile duramam çekinirim. Her zaman büyüklerimden dinlediğim ''Eski Yokluklar'' bugün varlar ama içleri boş, samimiyetsiz. Uzun zamandır aklımı kurcalayan bir dünya düzeni var bu döngüyü kıramam diyordum kendi kendime evet birileri şuan da aç yada birilerinin artığıyla kendilerini doyurmak zorunda çünkü başka bir kesim kendini çatlatana kadar doyurdu. Tek başıma başa çıkamam diye düşünüyordum. Taa kii Çin de yenen yemeğin bugün beni eve tıkması gerçeğiyle tokat gibi karşılaşmamla kendime geldim. Çin bana uçakla belki de 7-8 saat uzaklıkta fakat ben bugün orda yenilen yemeğin sonuçlarına katlanıyorum. Demek ki bir insan birilerinin hayatını bu kadar etkileyebilecek güce sahip demek ki içimizde ki potansiyel hepimizin hayatını değiştirebilir. Bugün daha fazlası için elimden bir şey gelmez. Sizden ufacık bir yardım istiyorum buraya güvendiğim bir kaç vakıf linki bırakıyorum lütfen 1 kişi de olsa bugün birileri tok uyusun. Gece uykuya dalmadan önce kendimle hesaplaşırken bugün elimden geleni yaptım demek istiyorum ve buna sizi de ortak etmek istiyorum. Bu yüzden bugün sizinle en güvendiğim vakıflarla tanıştıracağım. Dünya'nın her neresinde olursanız olun teknolojiniz ne kadar gelişirse gelişsin ne kadar refah seviyesi yükselirse yükselsin eğer yardıma ihtiyacınız varsa ve insanlar bunu görmezden geliyorsa ''Coğrafya Kaderdir'' lafı sizin içinde geçerlidir.
