yeni yaşa son saatler kala,
yürüyorum yollar çok taşlı, sanki yan yollar daha düz daha kolay aşılası ama geçemem oraya
gözüm almıyor oraları yürüyorum kendi yolumda dağ tepe...
düştüm dizlerim kanadı, acıyor ama yine yürüdüm..
dinlenecek bir mesken buldum oturdum, meğerse bir serapmış kalktım, susadım, yürüdüm...
kabuk bağladı yaralarım sevinçle yürüdüm sonra yine düştüm
kabuk bağlayan yaralarım daha çok kanadı bu sefer ağlamadım biliyorum artık bu acıyı
yola baktım en başındayım...