Dertleşelim

 Merhaba,

    2021'in bitmesine 5 ay kaldı. Benim aklım hala 2019 'da parkta oturmuş kankalarıyla çay içiyor . Geçen zamanın nasıl geçtiğini anlayabilen var mı ? Gözlerimi bir açtım 25 olmuşum ben. Gelecek kaygısını yaşamadığım saçma sapan dertlerimi devlet sorunu ettiğim ergenlik yıllarımı çok özledim. Hep cümlelerimizi şöyle kurarız ya  ''18 yaşıma geri dönebilsem'' ya da ''şimdiki aklım olsaydı o zamanlar şunu yapardım '' diye heh ! bu zamanları yaşadığımda aklımda hep Tolstoy'un Bisiklet Teorisi geliyor. Geç kalmışlık hissini iliklerime kadar hissettiğim o an kendimi böyle motive ediyorum işte. Sanki yaşım geçtikçe daha çok çocuksulaşıyorum, eskiden daha olgunmuşum gibi geliyor . Belki de çocukken içimde kalan şeyleri şimdi elde edebilme imkanım olduğu içindir. Bir de yaşı büyüdükçe daha mı çok yalnızlaşıyor insan.. Eskiden günümü gün ettiğim arkadaşlarımla telefonla görüşmek bile bazen yoruyor beni.. Uzanıp öylece tavana baksam diyorum tüm gün.  Ergen dizileri filmleri izleyip, İngilizcemi geliştirmek için yabancı arkadaşlarımla konuşuyorum. Tabii son olan olaylardan sonra insan biraz utanmıyor da değil. Adaletsizlikten açılıyor konu, kadın haklarına geliyor sonra, hatta ekonomiye de değiniliyor aradan sıvışıp kaçmak yada durup sonuna kadar savaşmaya çalışmak   ikileminin ortasında kalıyorum. Ee tabi amazon ruhlu bir Türk kadını olunca hiç bir şeyin altında kalmıyorumda. Bu sıcak havada kendime kış için hırka örüyorum. Kış en sevdiğim mevsimdir benim.

Sonra tüm tezatlıklar bir anda içimi sarıyor son zamanlarda yangınların ortasında kalan Doğa Ana'ya ağlayarak tüm gücümle yardım etmeye çalışıyorum. Yaralarımızı sarmak zaman alacak ölen masum canların hesabı vicdan azabı olarak geri dönecek.  Biliyorum ! Toprak Ana'ya yaptığımız bu saygısızlıktan dolayı karma bizi yakalayacak ve Toprak Ana'ya verdiğimiz zararı misliyle ödeyeceğiz. 

     Neyse ki bu kadar kötü günlerin üstüne iki muhteşem kitap bitirmenin  gururunu yaşıyorum. Griory Petrov'un ''Beyaz Zambaklar Ülkesinde'' ve ''İdealist Öğretmen'' kitabını bitirdim. Hayatımda  okuduğum muhteşem kitaplar listesine ikisi de  giriş yapmış bulunmakta okumayanlar acilen okusun. Bu kitaplardan daha önce başladığım Kant'ın Eğitim Üzerine kitabı yarılanmış şekilde beni bekliyor.  Aslında şu an da J.J. Rousseau ''Yalnız Gezenin  Düşleri''  kitabına başlamak istiyorum. Okuyan varsa lütfen  düşüncelerini benimle paylaşsın çünkü bir kitaba başlamak onu beğenmek benim için gerçekten zor. Unutmayın ki ben tüm gün tavana bakmak isteyen bir kızım. Cümlelerimi bitirirken size rengarenk çiçekler ve çiçeklerin içine gizlenmiş bir şiir bırakıyorum. 

Kendinize iyi bakın :)