KENDİ HAYATININ YAN KARAKTERİ OLMAK

Öyle alelade bir anda durup dururken düşüverdi aklıma. Hayatım bir dizi olsa kaç bölüm izlemeye tahammül edebilirdim acaba. Hani bir kafede birkaç arkadaş toplanırsınız ve hep biri daha çok ön planda olur her şey onun başına gelmiştir ve sırasıyla tüm akışı anlatır durur, anlatma sırası size geldiğimde ise yaşadıklarınız o kadar sıradan ve spontane şeylerdir ki sadece şey dersiniz hiç aynı şeyler siz ve o sıkıcı yaşantınız bir kenarda beklerken hayatının başrolü olan arkadaşınız yaşadığı başka bir olayı anlatmaya geçmiştir bile. Tüm buluşma boyunca onu dinleyip kahvenizi içip durursunuz yan karakter olmanın en güzel yanı ise ortaya söylenen tatlıdan en çok size pay düşmesidir dinlerken bir yandan da yer durursunuz.
Gerçekten hayat bir diziyse ve ben başka birinin hayatının yan oyuncusu kadrosundaysam….
İşte geçenlerde aklıma bu soru geldi. İş yerinde moladayken iş arkadaşlarımdan biri hayatın nasıl gidiyor diye sordu sıradan ama problemsiz sıkıcı fakat rahat gibisinden bir cümle kurmuştum evet hayatım o kadar sıradan ki insanlar sorduğunda ne cevap vereceğimi bilmiyorum. Sıradan ama problemsiz dediğim hayat baş belam olmaya başladı, sanırım sıkıldım da yakın dediğim insanlar beni yalnızca iyi bir dinleyici olduğum için aramaya başladıklarında dertlerini sıkıntılarını anlattıklarında daha iyi anlıyorum bencil olmanın kıymetini bencil olmakta değerli bir şeydir aslında  daima sizi birinci yapar tabi dozunu ayarlayabilirseniz.
2023 benim için çok değişik bir seneydi. Özellikle sonlara doğru 27 yaşla birlikte elekten geçirdim herkesi çoğu kişiyi de eledim gitti. Artık yola yeni bir senaryoyla ve kült bir kadroyla devam.

                                                        🌾