HAYATI PROVA ETMEK

Uzun zaman sonra yalnızca kendimle vakit geçireceğim bir zaman dilimi oluştu. Hayatın bana uzattığı bir pasta dilimi gibi yedim o zamanı. Arkadaşlarımın buluşalım mesajlarına kayıtsız kaldım, kahvemi evde yaptım, bir fal kapattım.
Nedense kendimle baş başa kaldığım zamanlarda garip bir duygu besliyor beni hem çok seviyor hem de özlüyorum bir şeyleri. Sanki eski bir yaşantıdan kalan çığlık sesleri kaplıyor içimi sonra hafızamda bir video beliriyor. Nereden geliyor aklıma bu görüntü ve neden hafızamda sürekli dönüp duruyor, o anı nereden biliyorum ve neden hafızama kayıtlı bilmiyorum. Tek bildiğim bir şey  canlandırdığım o yaşantımı çok merak ediyorum.

İnanılmaz geç uyandım bugün. Ne zaman geç uyansam kesin bir kabus görmüş oluyorum hep mutsuz kalkıyorum kötü rüyalar görüyor ve hayatı kaçırdığımı düşünüyorum. Düzenli olarak spora gidiyorum fiziken çok problemim olmasa da kendimin en iyi versiyonunu var etmek adına neredeyse her sabah koşuyorum. En sevdiğim bücür iki insana sarılıyorum tüm hayatım aşkla doluyor sonra bir kaç iş başvurusu yapıyor gelen iş tekliflerini değerlendiriyor ve varoluş sanrılarımla  günü sonlandırıyorum. 

YILIN SON ŞAKASI

 yeni yaşa son saatler kala,

yürüyorum yollar çok taşlı, sanki yan yollar daha düz daha kolay aşılası ama geçemem oraya
gözüm almıyor oraları yürüyorum kendi yolumda dağ tepe... 

düştüm dizlerim kanadı, acıyor ama yine yürüdüm.. 

dinlenecek bir mesken buldum oturdum,  meğerse bir serapmış kalktım, susadım, yürüdüm...

kabuk bağladı yaralarım sevinçle yürüdüm sonra yine düştüm 

kabuk bağlayan yaralarım daha çok kanadı bu sefer ağlamadım biliyorum artık bu acıyı 

yola baktım en başındayım...

KENDİ HAYATININ YAN KARAKTERİ OLMAK

Öyle alelade bir anda durup dururken düşüverdi aklıma. Hayatım bir dizi olsa kaç bölüm izlemeye tahammül edebilirdim acaba. Hani bir kafede birkaç arkadaş toplanırsınız ve hep biri daha çok ön planda olur her şey onun başına gelmiştir ve sırasıyla tüm akışı anlatır durur, anlatma sırası size geldiğimde ise yaşadıklarınız o kadar sıradan ve spontane şeylerdir ki sadece şey dersiniz hiç aynı şeyler siz ve o sıkıcı yaşantınız bir kenarda beklerken hayatının başrolü olan arkadaşınız yaşadığı başka bir olayı anlatmaya geçmiştir bile. Tüm buluşma boyunca onu dinleyip kahvenizi içip durursunuz yan karakter olmanın en güzel yanı ise ortaya söylenen tatlıdan en çok size pay düşmesidir dinlerken bir yandan da yer durursunuz.
Gerçekten hayat bir diziyse ve ben başka birinin hayatının yan oyuncusu kadrosundaysam….
İşte geçenlerde aklıma bu soru geldi. İş yerinde moladayken iş arkadaşlarımdan biri hayatın nasıl gidiyor diye sordu sıradan ama problemsiz sıkıcı fakat rahat gibisinden bir cümle kurmuştum evet hayatım o kadar sıradan ki insanlar sorduğunda ne cevap vereceğimi bilmiyorum. Sıradan ama problemsiz dediğim hayat baş belam olmaya başladı, sanırım sıkıldım da yakın dediğim insanlar beni yalnızca iyi bir dinleyici olduğum için aramaya başladıklarında dertlerini sıkıntılarını anlattıklarında daha iyi anlıyorum bencil olmanın kıymetini bencil olmakta değerli bir şeydir aslında  daima sizi birinci yapar tabi dozunu ayarlayabilirseniz.
2023 benim için çok değişik bir seneydi. Özellikle sonlara doğru 27 yaşla birlikte elekten geçirdim herkesi çoğu kişiyi de eledim gitti. Artık yola yeni bir senaryoyla ve kült bir kadroyla devam.

                                                        🌾

Nereye gidiyorsun ? Eve

Ah mona şükürler olsun sonunda buradayım! Sanki uzun süredir kendimi arıyordum bir yerlerde misafirlikteydi ruhum ama sonunda döndüm buradayım! nerede? evimde… Blogum benim gerçekten evim buraya yazmayı o kadar özledim ki. Yokluğum belli oldu mu bilmiyorum. Ama içimde yazamamamın kırgınlığı, gidemediğim yansıtamadığım duyguların  üzüntüsü var. Bugün tatilimin son günü yarın bir asker gibi uyanacağım kendi hayatımın ayakları üzerine.. Bu düzene ayak uydurup aynı istikamette yürüyeceğim bir düzine insanla. Ve yine yorgun düşüp unutacağım hayallerimi daha da sonraya bırakacağım zaten çoktandır ertelediğim her şeyi. Sahi insanlar nasıl yetişiyor her şeye. Hem tatil yapıp hem çalışıp hem spor yapıp hem istediğim her şeyi yiyip hem kilo almak istemiyorum mümkün müdür bu? Sanki dünyanın başka bir köşesinde başkalarının hayatında mümkünmüş gibi geliyor bana. Benim hayatım ise şöyle sabah kalk işe git gel spor niyetine otobüsten erken in yürü biraz daha yürü. Daha sonra eve gel telefona bak biraz daha bak aldığın son kitabı oku çok değil birkaç sayfa ve yat. Ahh delireceğim yalnızca yalın ayak çiçekli bir yoldan koşarak gidemez miyim. Yok gidemem o zaman kredi kartı borçlarımı kim ödeyecek neyse ben yine otobüsten erken inmelere devam edeyim. Bu kış bir seramik kursuna yazılayım diyorum aslında yakın zaman için bir dans kursuda bakmıştım kendime ama ne kadar içselleştirmemişsem artık unutuvermişim Evet ben gerçekten dans etmek istiyorum.. sanırım.. istiyorum. Evet istiyorum ama biraz itilmeye ihtiyacım var.. galiba…

Ama benim koşmam gerek 'kendimle seans'

 Karanlıktan gelicekler önünde dikilecekler, sarı sarı dişleri olucak, sivri pencereleri olucak, yakalayacak sanıcaksın ama hep sen kazanıcaksın, ben sana koşmayı öğreticem, içinden gülmeyi öğreticem.

Sanki uzun zamandır yaşamıyormuş hissiyatım var bir döngünün içinde hissediyorum kendimi sabah uyanıyor, işe gidiyor, çalışıyorum eve geliyor uyuyor sabah uyanıyor işe gidiyor... işte tüm hayatım bu. Aklımda bu aralar tek bir şarkı var içimden sürekli onu mırıldanıyorum. Kendimi o şarkıya yakıştırıyorum ve yoluma devam ediyorum yürüyorum ama nereye gündüz mü gece mi yollarım da çiçekler mi var taşlar mı bu hayatı hangi yaşamımda yaşayacağımı düşünüyorum daha kaç kere geleceğim dünyaya hangi yaşamım beni dinlendirecek. Şükrediyorum elimdeki imkanlara sonra elime bakıyorum ne için çabalıyorum nerede zamanımı sattığım paralarım bu hayat benden neden sürekli almak zorunda ve ben neden bir karadeliğe doğru süzülüyorum tüm varlığımla. Dur sorgulama sakın eğer sorgularsan uyanırsın.
                                                          &

Ne zamandır buralarda olmadığımı bile unuttum. Biraz zihinsel olarak yorulduğum zamanlardayım kendimden uzakta bir yerlerde farklı bir Esra'ya ayak uyduruyordum. Bu yüzden biraz ona izin verdim rutin işlerimi aksattım mart ayında hiç kitap okumadım kütüphaneye gitmeyi özledim. Bazen böyle olur dimi bir arkadaşım aradı şimdi onunla konuştum gündelik şeylerden. Hiç konuşasım yoktu ama mecburiyetten açtım normalde böyle biri değilimdir ben  bilmiyorum hala daha tanıyamıyorum kendimi yeni insanlar yeni ortamlar yeni olaylar tanıttıkça kendini değişiyorum ben de. Tek bildiğim çizgilerimin olduğu eskiden keskin olan o çizgilerde  artık biraz aşındı sanki. Hiç bir şeyi hiç kimseyi yargılamıyorum yollarına kafamı şöyle bir uzatıyorum, bazen yok bana göre değil diyor çekiliyorum bazen de kendime o yollarda patikalar açıyorum. Bencil değilim bencil olmak istiyorum kötü bir şey değil bu paylaşmak istemiyorum artık hiç bir şeyimi başarılarıma neden aramak iltifatlara fazla mütevazice cevap vermek istemiyorum. Bir başarı varsa bu benimdir kimseyi ortak etmek istemiyorum kendime  
                                                              &
Yeni yıla girmeden önce bir liste yapmıştım hala daha uygulamaya geçemedim bu ayla birlikte listemi tamamlamak üzere bir yolculuğa çıkmak istiyorum. Lütfen tanrım lütfen bu basit istekler karşısında yoluma kayalıklar koyma çok çabuk pes ederim ben lütfen yanımda ol. 

bu aralar beynimde yatan şarkıyı duymak isteyenlere * (gife tıklaya bilirsiniz) 

Okuduğum Kitaplar Üzerine 3' Mücadeleci Karakterlerin Babası Jack London

 

'Senin de fikirlerin tıpkı giysilerin gibi başkaları tarafından üretilmiş'

JACK LONDON OKUMAK 

London London Jack London. Okumalarıma son sürat devam ederken yaşadığımız o bizi derinden sarsan olay üzerine ara vermek zorunda kaldım. ''Hayat sen planlar yaparken başına gelenlerdir.'' demiş John Lenon. Böyle bir şey başımıza geldi ne yazık ki! Kalbimden buraya dökmek istediğim çok şey var ama kin kusmak kötü konuşmak hırs bürümek istemiyorum kalbimde tanımadığım öyle duygular yeşerdi ki... Tüm Türkiye olarak zor bir dönemden geçtiğimizi biliyorum buna rağmen her şeyin düzeleceğine dair tohumlar ekiyorum kalbime.. (Tüm dileğim Rabbimden bizi bir daha böyle bir olayla karşılaştırıp çaresiz bırakmaması.. Vesile olanları da yalnızca ona havale ediyorum.) 

   

Evet Amerikalı ama halkın adamı olan Jack ustanın hali hazırda kaç kitabını bitirdiğimi bile hatırlayamıyorum. Adam yememiş içmemiş yazmış bu arada laf olsun diye demiyorum gerçekten yememiş içmemiş yazmış...

Dikkat ! Bu Seri Yalnızca Kitap Önerisi İçermektedir'' Okuduğum Kitaplar Üzerine 2 '

                                            

''Hepimiz  Gogol'un Paltosundan Çıktık''                                 

                                                 GOGOL OKUMAK 

Bu seriyi başlatırken hafif  heyecanlıyım aslında  çünkü  kitaplar hakkında yazı yazmak  pek  harcım değilmiş gibi hissediyorum. Beni  bilirsiniz ben devrik cümleleri severim  yazarken de konuşurmuşçasına bir çırpıda yazarım  ve biter.  Eee şimdi ne yapacağım çetrefilli bir işe kalkıştık bir de serinin başlangıç ismine bakın… Umarım Gogol mezarından kalkıp benim yazıyı da sobasında yakmaya kalkmaz.

Nefesler tutulsun. Gogol serisi başlasın.. 👃

                    

İlk Önereceğim Kitap: ''BİR DELİNİN ANI DEFTERİ ''📖

Yoksul bir hayattın içinde yaşamaya çalışan ve kendi halinde bir memur olan Aksentiy İvanoviç'in sıkıcı sıradan hayatı çalıştığı dairenin müdürünün kızana aşık olmasıyla değişir. Bu aşk onun için imkansızdır çünkü aralarında sınıfsal fark vardır. Bu aşkın imkansızlığına kendini o kadar kaptırır ki bir gün gördüğü bir haber sonucunda  kendini farklı bir kimlikte farklı bir yerde görmeye başlar. Artık o İspanya Kralı 8. Ferdinand'dır. Kendini buna o kadar inandırır ki en sonunda kendini akıl hastanesinde bulur. 

Ahh o kadar akıcı bir kitap ki  hemen bitiveriyor. Bu kitaba puanım 10 üzerinden 10 çünkü kendisi tam bir ilham kaynağı Gogol'un mizahına ve ince zekasına hayran oluyorsunuz. Acayip bir kaleme sahip kendisi. Bu eseri tiyatroda izlemeyi de çok isterdim umarım bir gün denk gelirim.  (Kitabın sonuna kadar anlatmak istemesem de anlatmışım)

 puan (5/5)                                      ⭐ ⭐ ⭐ ⭐⭐