Bugün kendime biraz zaman ayırdım. Başkalarını düşündüğümüz hep kendimizden verdiğimiz o döngüyü kırmak için attım kendimi boş bir odaya bu zamanı tescillendirmek içinde bir kitapla birlikte oturdum tüm gün. Başkasının hayatının dinleyicisi olmayı bıraktım kendimi dinledim. Kendimi tanıdım, keşfettim, neyin benlik olduğunu neyin beni mutlu edeceğini düşünüp durdum. Ah hepimizin aklının bir köşesinde durmaz mı zaten kendimizle ilgili sorular... Kendimizi ne kadar iyi tanıdığımızı bile bilemiyoruz çoğu zaman, bu hayat kavgasının safsataların içinde kaybolup gidiyoruz, yoğunluktan kendimize nasıl olduğumuzu bile sormuyoruz. Neyin tam sana göre olduğunu anlayamazsın demişti biri.. Bu sözün üstüne yıktım bütün aslalarımı. Neyin bana göre olduğunu bilemem demek ki; daha çok dans etmeli, yemek yapmalı, gezmeli , izlemeli bu hayatta. Her anın içinde kendini bulmalı. Başkalarının ve kendinin çöp kovası olmayı bırakmalı artık. Tek düzelikten çıkmalı, alternatifler bulmalı, yeni deneyimlerden korkmamalı.
